W związku z często powtarzającymi się nieporuzumieniami i z  z bardzo powierzchownym opisem tego, co się dzieje wewnątrz czarnej dziury w różnych popularnych książkach i opracowaniach, chciałałbym poruszyć kilka kwestii.

         Wewnątrz czarnej dziury czas i przestrzeń istnieją, tak jak istnieją na zewnątrz czarnej dziury. Jednak własności czasoprzestrzeni wewnątrz czarnej dziury drastycznie różnią się od własności czasoprzestrzeni na zewnątrz czarnej dziury. Czasoprzestrzeń na zewnątrz czarnej dziury jest statyczna (istnieje układ współrzędnych, w którym geometria czasoprzestrzeni nie zależy od czasu). Takimi współrzędnymi posługiwał się Schwarzschild wypisując swoje słynne rozwiązanie równań Einsteina opisujące sferycznie symetryczna (nie rotującą) czarna dziurę. Tych współrzędnych nie można przedłużyć do wnętrza czarnej dziury - są osobliwe na brzegu czarnej dziury. Formalnie jednak można to zrobić i wówczas następuje zamiana - współrzędna czasowa staje się przestrzenna i na odwrót (to ma jednak sens czysto formalny i żadne przestawianie współrzędnych wewnątrz czarnej dziury nie następuje). We wnętrzu czarnej dziury wszystkie stożki świetlne są skierowane ku centrum i wobec tego rakieta, gdyby się tam znalazła i nawet z maksymalna siła ciągu starała się oddalić od centrum nie zdołałaby przezwyciężyć grawitacyjnego przyciągania i musiałaby się poruszać ku centrum.

     Dziś przedstawię wam włoski zespół Syrian. Jest to duet założony przez wokalistę Andrea Peluso i Lorenzo Bettelli. Ich muzyka to synhroniczny pop, future pop lub EBM. Ja kalsyfikuję ich jako wykonawców mojego ukochanego EBM. Utwór ''Supernova'' pochodzi z płyty ''Alien Nation'' z 2007 r. Poniżej kawałek tekstu oraz link do utworu na YouTube wraz z okładką płyty. 

Zawsze świeci światło

Podczas podróży dookoła Gwiazdy,

Droga Mleczna, Księżyc i Słońce

Mój umysł jak statek

Poprzez linie wspomnień 

Ogromna przestrzeń, odległe brzegi

Ciemne bezkresne niebo

ref: Gdzie teraz jesteś?

Utracone w twojej obcej duszy

poszukiwania supernowej I gwiazdy 

Gdzie teraz jesteś?

W innej galaktyce Oglądając mnie

Tęskniąc za przeszłością

           

             Na początku była czarna dziura.Teoria, że nasz Wszechświat powstał z czterowymiarowej gwiazdy, która wyrzuciła materię, zapadając się w czarną dziurę. Dlatego jest taki sam we wszystkich kierunkach.
Standardowa teoria Wielkiego Wybuchu mówi nam, że kosmos powstał z maleńkiej, nieskończenie gęstej osobliwości. Nikt nie wie jednak, dlaczego osobliwość eksplodowała, ani skąd się wzięła. Znane prawa fizyki nam tego nie wyjaśniają.
- Jeśli chodzi o wiedzę fizyków, mogły tam nawet latać smoki - ironizuje Niayesh Afshordi, astrofizyk z Perimeter Institute for Theoretical Physics (Kanada).
            Trudno też wyjaśnić, jak gwałtowny i chaotyczny wybuch maleńkiej osobliwości mógł stworzyć tak regularny Wszechświat o jednakowej temperaturze.Właśnie dlatego Ashfordi proponuje inną teorię. Jego artykuł na ten temat można przeczytać na platformie arXiv. Ashfordi i jego koledzy inspirowali się propozycją wysuniętą w 2000 roku przez zespół Gia Dvaliego, fizyka z monachijskiego Uniwersytetu Ludwiga Maximiliana. Dvali uważał, że na początku istniał inny, olbrzymi wszechświat, zawierający czterowymiarowe gwiazdy.
           Zespół Ashfordiego uznał, że takie gwiazdy również zapadały się - jak zwykłe. Wynikiem ich wybuchu byłby ciągle rozszerzający się we wszystkich kierunkach Wszechświat.
Nowa teoria jest jeszcze w powijakach. To jednak kolejna próba wykazania niewystarczalności hipotezy mówiącej o Wielkim Wybuchu. Czyżby Big Bang miał wkrótce odejść do lamusa?
              

(ew/Nature)